نه بهار، نه تابستان و نه پائیز
هیچکدام برایم جذابیتی ندارند
اما امان از زمستان
آن هنگام که قدم را بیرون می گذارم
پخش می کنم
و یک نخ روشن
دست هایم یخ می زند
دودش چند برابر
و گم می شوم در میان همان دود
زمستان دوست داشتنی
یخبندان کن که گرما مستحق نابودیست
مقداری آن طرف‌تر بنشین
جا برای دو نفر نیست
یعنی هست اما پیش تر پر شده است
نه به شخص خاصی فکر نکن
به Marooned فکر کن
اوست که همیشه همراهم بوده است
حتی آن هنگام
حتی الان
حتی بعد
داخل خودرو نشسته ام و سیگار بر روی لبم
سیگاری که دیگر تمام نمی شود
می گوید I'm going down
همین را تکرار می کنم و می خندم
به راستی که جناب نیچه درست گفت
زمان من هنوز فرا نرسیده است
عده ای پس از مرگ متولد می شوند
بعد از چندین شب،دیشب خوابم برد
زمانی کوتاه اما باز هم خوب است
عجیب است که قبل از خواب چه اتفاقاتی افتاد
اما یک به یک دارند نابود می شوند
می گویم امروز،فردا شاید دیگر آن را هم نخواهم
عجله کن
همه چیز به همان بهمن مغموم باز می گردد
عجله کن
زمانی باقی نمانده
نباید بهمن را در بهمن بخرم
عجله کن
امروز در همان پارک همیشگی قدم می زدم
هندزفری درون گوشم
دختر و پسر هایی را می دیدم که دست در دست هم راه می روند
جملات عاشقانه
یا شکایت های به اندازه
نمی دانم
اما لحظه ای از خودم پرسیدم
دوست داری جای یکی از آن پسر ها می بودی؟
درنگ کردم
بعد پاسخ خودم را دادم
متوجه شدم که نه
دیر زمانی است که دیگر حوصله انسانها را ندارم
شاید هم دارم
اما میلش را ندارم
می دانی، انسان هرچه از عمرش می گذرد در می یابد که فقط خودش هست و خودش
نخِ قبلی
Just wanted to be good
Just wanted to be gold
Just wanted to be god
Just wanted to be
آن بالا که جای من بود
هنوز هم هست
اما تفاوت دارد
دیشب هم همانجا بودم
امشب هم همانجا هستم
چه چیز تغییر کرده؟
آری
سیگار ها مرا می کِشند
می دویدی
مانند جانی که از بدن خارج می شود
می دویدی
می دویدم
ایستادم
نگاه کردم
زمان؟
نمی دانم
اما می دیدمت
بس است دیگر
او هرگز بر نخواهد گشت
رهگذری در گوشم این را گفت
با سنگینی تمام قدم هایم را برداشتم و به خودرو رسیدم
سوار که شدم مبهوت بودم
پیاده شدم
یک نخ روشن شد
هنوز هم می بینمت
آن نخ هم هنوز خاموش نشده است
یان تیرسن هم که پُک می زند به من
بازگرد ای کودک پنج ساله
