Folklore

Lost control and called your name

Left a home in the pouring rain

In a sea of guilt and shame

Will we sustain

Dead monkey

و در هر تنفسی هزار التماس عدم تجدد 

شاید روزی‌ خواهد رسید که تمسخر جمله بالا از اضمحلال هرروزه‌ام پیشی بگیرد 

اما حتی در آن روز فراموش نمی‌کنم 

که چطور جوانی‌ام سپری شد 

که چطور هر روز خود را کشتم و به شب رساندم

که چطور هر ضربان، زمان را به عقب می‌کشانْد

 

 

 

Manchester by the sea

جمعه

روزی غم‌انگیز و مضطرب کننده از ابتدا زندگی‌ام

گوشه گوشه شهر را رفتم 

به سیگار و موسیقی متوسل شدم

مانند تمام این چند سال

تنها بودم 

مانند تمام این چند سال

نه

هنوز هم نمی‌خواهم باشم

مانند تمام این چند سال

HP is not enough

سالهاست که این اندوه گریبانگیرم است و سالهاست که دیگر امیدی به پایانش ندارم

اندوه هست 

ظاهرا قرار بوده که همیشه باشد 

در تمام این مدت آدمهای بسیاری آمدند و رفتند 

از دوست تا شریک عاطفی

اما حقیقت به قوت خود باقی ماند

اینکه اندوه و رنج را باید شخصا تحمل کرد 

دوستان کمک می‌کنند 

شریک عاطفی همدم می‌شود 

اما هر یک زندگی خود را نیز دارند

آرام آرام تصمیم می‌گیری که دیگر در برخورد با آنها چیزی از اندوه درونت نگویی

اما دیگر نه برای آنکه نزدیکانت را زجر ندهی یا غمگینشان نکنی 

بلکه برای اینکه نمی‌خواهی باور کنی که درد با حضور عزیزانت هم از بین نمی‌رود 

Ssl certification

مسافران مسیر یکسره 

این پیغام برای شماست 

برای همه شمایی که مانند من هستید

در نیمه راه 

راه بازگشتی نیست و انتها مسیر بس طولانی 

من هایی که باید تحمل کنید 

به من بگویید

چگونه ساک سنگین گذشته را کنار خود نگه میدارید و منتظر انتها نشسته اید؟

چگونه باورتان شد که چوب خشکی می‌شود بربط؟

ساز ما بودیم 

بساز ما بودیم 

بسازان بی‌ساز ما بودیم 

شب نحس را گذراند

شب سه کلمه‌ای را گذراند 

شب ساکن ماند

آری

"آنجا که نمی‌توان عشق ورزید، باید آن را گذاشت و گذشت"

Low light

تاریک بودن

گذشته امان نمی‌دهد 

حال را تسخیر کرده 

درد در سراسر وجود جولان می‌دهد 

من ناتوانم 

من ناتوانم 

Enough MF

لعنت به روز قبلی

لعنت به روز فعلی

لعنت به روز بعدی

لعنت به امید واهی در فردا

لعنت به تکرار فردا

لعنت به روشنایی فردا

لعنت به درد کشیدن در فردا

لعنت به ادامه دهنده فردا

لعنت به سیگار کشیدن در فردا

لعنت به موسیقی گوش دادن در فردا

لعنت به غذا خوردن در فردا

لعنت به دستشویی رفتن در فردا

لعنت به خندیدن در فردا

لعنت به رانندگی کردن در فردا

لعنت به غصه خوردن در فردا

لعنت به کار کردن در فردا

لعنت به خیره ماندن به دیوار در فردا

لعنت به پارک رفتن در فردا

لعنت به دیدن آدمها در فردا

لعنت به فردا

لعنت به فردا

لعنت به فردا

لعنت به فردا

لعنت به موجودیت فردا 

لعنت به موجودیتم در فردا

Cloud Hosting

امشب به پارک همیشگی رفتم

متوجه شدم که خودرو‌ام را هم همیشه در جای همیشگی‌اش پارک می‌کنم و از پارک کردن در جای دیگری می‌ترسم

بعد به داخل پارک رفتم و بر سر صندلی همیشگی‌ام نشستم

حتی از تغییر دادن صندلی‌ای که متعلق به من نیست هم می‌ترسم!

من همیشه از تغییر ترسیده‌ام

اما در زندگی‌ام بارها سعی کردم که به نحو دیگری زندگی کنم

چنگ به هرچیزی برای تغییر زدم اما نشد

نشد

من این هستم

موجودی که بیش از آب، درد درونش جریان دارد

من این را پذیرفته‌ام 

هرچند طاقت فرسا 

فرسوده کننده

اما دیگر عصبی نیستم...

Piano Cafe

You'll be the saddest part of me

A part of me that will never be mine

The Lemon Song

این منجلابی که برای هر اقدامی باید از سیاست کمک گرفت نام‌اش ارتباط نیست

در کل این کثافتی که درونش دست و پا می‌زنیم نام‌اش زندگی نیست