Naval

آن بالا که جای من بود 

هنوز هم هست

اما تفاوت دارد 

دیشب هم همانجا بودم

امشب هم همانجا هستم 

چه چیز تغییر کرده؟

آری 

سیگار ها مرا می کِشند

Naval

می دویدی

مانند جانی که از بدن خارج می شود 

می دویدی

می دویدم 

ایستادم 

نگاه کردم 

زمان؟

نمی دانم 

اما می دیدمت 

بس است دیگر 

او هرگز بر نخواهد گشت

رهگذری در گوشم این را گفت

با سنگینی تمام قدم هایم را برداشتم و به خودرو رسیدم 

سوار که شدم مبهوت بودم 

پیاده شدم 

یک نخ روشن شد 

هنوز هم می بینمت 

آن نخ هم هنوز خاموش نشده است

یان تیرسن هم که پُک می زند به من 

بازگرد ای کودک پنج ساله 

Night

به سوی خانه

دکارت در راست

کانت در چپ

جلو نامشخص

عقب محو

مغاک

Afterlife

امشب در همان مکان بودم 

زمستان سال گذشته

برف سنگینی می بارید 

دوستان رو به رویم برف بازی می کردند

چهار ساعت

من روی نیمکتی که رویش برف بود نشسته بودم

پشت هم سیگار می کشیدم

چهار ساعت 

هندزفری درون گوشم روی یک آهنگ گیر کرده بود

در آخر با دستانی یخ زده و کفش هایی خیس مسیر زیادی را پیاده رفتم و به خانه رسیدم

حتی با آنها خداحافظی هم نکردم 

کسی اصلا متوجه حضورم نشده بود

To Earth

دوباره؟سه باره؟

چند باره؟

مهم نیست

زیر سیگاری دیگر فضای خالی ندارد 

انباشته شده اند روی هم 

توان خالی کردنش را هم ندارم 

عینکم روی صورتم کج افتاده 

دراز کشیده ام روی تخت 

مانند همیشه تنها

شوبرت می نوازد

اینها را می نویسم 

برای که؟

برای چه؟

سوال های همیشگی 

بازگرد

 

9 months

و فندکی که دیگر نمی تپد

مانند قلبم 

که فقط با زور من با خستگی تمام سیگارم را روشن می کند

می گوید بس است دیگر 

عمرم به پایان رسیده 

اما من همچنان می فشارمش 

آه فندک مغموم من، تو را بازنشسته می کنم

خودم را چه کنم؟ 

MaP

ﻭاﻱ ﻛﻪ ﺧﻮﻥ می چکد اﺯ پیکرم
ﻓﻜﺮ ﮔﻨﻪ می‌گذرد اﺯ ﺳﺮﻡ
ﻧﻴﺴﺖ ﻫﻮاﻱ ﻧﻔﺴﻲ ﺳﻴﻨﻪ ﺭا
منتظر ﺁﻥ ﻧﻔﺲ ﺁﺧﺮﻡ

Opeth

و که می دانست؟
او در همین لحظه که معنا ندارد
همین ساعت 17:12
که در جمع نشسته
جمع
چه واژه غریبی
که می دانست او مفرد است؟
که می دانست سخن نگفتن هایش از بی حرفی نیست؟
که می دانست او چند وقت پیش مرده است؟ 

Father

همیشه دیدن صندلی و نیمکت های خالی اندوهگینم می کند

نیمکت های کلاسی که دانش آموزانش هر کدام داستانی جداگانه دارند

صندلی های پارک که معلوم نیست کدام انسانی با اندیشیدن به چه روی آن نشسته بوده

صندلی های پارک که پیر مردی سیگار به دست روی آن به گذشته اش فکر می کرده

صندلی های پارک که زمانی دو زوج پیر روی آن نشسته بودند و الان هیچکدام نفس نمی کشند 

صندلی های پارک که دوستانی روی آن نشسته بودند و با هم می خندیده اند و الان هیچکدام از دیگری خبری ندارد

صندلی های پارک که یک پسر و دختر روی آن عشق بازی می کردند و الان یک نفر،نفر دیگر را ترک کرده

صندلی های پارک که پسری روی آن سیگار می کشیده و به معشوقه از دست رفته اش فکر می کرده(شاید هم فقط فکر می کرده)

صندلی خودرو 

صندلی خودرو 

صندلی خودرو 

صندلی خودرو

صندلی خود... 

. 

. 

. 

که همیشه جای تو رویش خالیست

all in vain

Band : Gojira

Track : Only pain

 

Lost the feel for all I've loved

It's too strong, I'm going down

 

Down, down, down, down