Vain like motorcycle

هنوز تا پایان روز زمان زیادی مانده و من

و من تماما پر از دردم

من باید تا روز بعد خود را زنده نگهدارم 

اما برای چه؟

فردا مگر همین امروز نیست؟

هنوز تا پایان روز زمان زیادی مانده و من 

و من تا کِی درون این پارک یخ زده بنشینم؟

چشم باز کردم و بدون خوردن چیزی لباس ها را پوشیدم و به پارک آمده‌ام 

هوا سرد است

صندلی یخ زده 

دستانم از سرما می‌لرزد

اما جایی نیست که بروم و از این درد خلاص شوم

بارها و بارها تا دورترین مسافت های ممکن رفته‌ام

درد پایان نمی‌یابد 

زندگی در میان آدمیان کثیف‌ترین اتفاق ممکن برای من بود