Nuclear fission

گاهی اندوه رهایم می‌کند اما دیگر به آن اعتنایی نمی‌کنم 

آنقدر این بازی را تکرار کرده که دستش را خوانده‌ام

رها می‌کند و ناگهان مانند سیل سرازیر می‌شود 

بارها تلاش کردم که بتوانم شنا کنم

اما به قدری مهیب است که خالق قهار هم در آن غرق می‌شود 

چه می‌توان کرد؟

من که مخلوقی نفرین شده از مسمویت ذهنی خالقی عبثم