Empty

روی صندلی دور یک میز نشسته ام

کوندرا رو به رویم

سه صندلی دیگر هم خالی است

مانند تمام زندگیم خالی است

من که همیشه تنها بوده ام 

همان یک صندلی کافی است

من از زندگی همین صندلی و کتاب را می خواستم

به آنها که رسیده ام

پس چرا همچنان بوی پوچی به مشامم می خورد؟ 

شاید چون آن دو هم از پوچی با خبر اند