همچون ابر انسانی منفرد
آنچنان غرّه که گویی مبرا از قضای حاجت
غایتت اما همان کثافتیست که کفتار هم از استشمامش عاجز است
دستکم هنگام شستن باسن مبارک خود را بخاطر بیاور
که لباس و عطر و آن ناخنی که برای کاشتش مدت ها در صف انتظار بودی، پلیدی انسان بودنت را پنهان نمیکند
پینوشت: مخاطب شخص مشخصی نیست
هرکه را که در ذهن و چشم دارید، مخاطب است